Over het schilderij
‘Staak de strijd (wees stil) en erken (weet) dat Ik God ben.‘
– Psalm 46: 11
Het leven slokt ons op. Het is druk en hectisch. We vragen veel van onszelf en veel van elkaar. We kunnen onszelf erin kwijtraken. Opgejaagd door afspraken en verplichtingen, hoe mooi en belangrijk ze ook zijn.
Ik voelde de uitnodiging voor dit jaar om het anders te doen. Ik hoorde een zachte stille stem die me uitnodigde: ‘Kom in Mijn stilte, kom in Mijn keuken en eet en drink en rust bij Mij.’
Ik herkende de stem van de Geest die mij wees naar een plek waar God opnieuw zou kunnen spreken. Die uitnodiging is bestemd voor zoveel van ons: ‘Laat Mij je opnieuw bewegen vanuit Mijn licht, wees een moment stil.’ Het is dan aan ons de keuze om daarop in te gaan en de afspraken in onze agenda te verzetten of onze agenda leeg te maken.
Wat geven we prioriteit of beter: prioriTIJD?
Ik heb de vrouw in het midden van het gras gezet, dichtbij het water. Zodat ze in de ruimte is en de geuren van het groen kan ruiken. De lucht toont de kleuren van zachtheid en geborgenheid. Wanneer ze haar blik naar boven richt reflecteert de glans van die kleuren op haar gezicht. Zo kunnen we Gods glans weerspiegelen als we tijd nemen voor Hem. Wees stil en luister en laat de uitnodiging tot je komen: ‘Kom je ook?’